Oto „zły uczeń”. Stoi na środku sali, skulony, przestraszony spojrzeniami innych dzieci. Od złego chłopca trzeba trzymać się z daleka. „Chłopiec o złej biografii zawsze był najgorszy”. Dzisiaj ma w sobie gniew i choć w latach dziewięćdziesiątych kładli mu ręce na ramieniu i przepraszali, to nie umie wybaczyć. Pyta Małgorzaty Rejmer: „Co ja mam zrobić z tymi przeprosinami? Byłem takim samym człowiekiem jak oni, a jednak oni nie traktowali mnie jak człowieka”. Autorka zapytana o „złego chłopca” nie chce opowiadać, bo ma wątpliwości ile może nam zdradzić. Dowiaduję się, że jest spowinowacony...

Powergraph wznawia sagę krakowską Wita Szostaka w pięknych okładkach autorstwa Patrycji Podkościelny. Pięknie wydane piękne książki. #kurzojady #witszostak #patrycjapodkoscielny #powergraph #ladneokladki

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Lis 16, 2018 o 2:34 PST

Czytam o majtkach Małeckiego. "Pod podszewką" to jedna z najdziwniejszych propozycji książkowych w tym miesiącu. Krytycznie sie jej przyjrzymy na dniach, bo stawia ona wiele pytań o literaturę, choć chyba nie jest tego świadoma. #kurzojady #podpodszewką #marginesy #sylwiastano #zofiakaraszewska #jakubmałecki #justynaołtarzewska #michałjaworski

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Lis 15, 2018 o 7:13 PST

Po Bookerze czas na amerykańską National Book Award? Dzisiaj sie dowiemy, czy nagroda powędruje do Olgi Tokarczuk i Jennifer Croft! Trzymamy kciuki! #kurzojady #olgatokarczuk #flights #bieguni #tokarczuk #jennifercroft #nationalbookaward #bookermanprize

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Lis 14, 2018 o 12:37 PST

“Nazwał ją foremką, co znaczyło, że jest w dobrym humorze, bo foremka to zdrobnienie do ofermy. Teresa uśmiechnęła się zawstydzona”.  Przemoc jest dziedziczna, nie ma ucieczki od rodziny, a nasz los został wymyślony długo przed nami, zdaje się mówić Katarzyna Wiśniewska w “Tłuczkach”. Krótkiej, sprawnie napisanej opowieści o dysfunkcyjnej rodzinie, w której terror dziadka, nienawiść matki i złość córki tworzą labirynt, z którego zdaje się nie ma wyjścia. Wiśniewska fantastycznie operuje kliszami i tworzy pełnokrwiste postaci, które na przestrzeni kilku dziesięcioleci wyniszczają się...

Mimo wysypu tytułów o życiu zwierząt i roślin poprosiłem @wydawnictwo_poznanskie o egzemplarz, bo spodobała mi sie okładka i początek brzmiał zachęcająco. Będzie czytane. #kurzojady #czytakrystynaczubowna #prywatneżyciełąki #wydawnictwopoznańskie #johnlewisstempel

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Lis 13, 2018 o 6:32 PST

“Pani od obiadów. Lucyna Ćwierczakiewiczowa. Historia życia” to książka nieudana, napisana naiwnym, prostym językiem, w którym mówi się o “pani Lucynie” i szczebiocze czasem zupełnie niepotrzebnie. Marta Sztokfisz utkała postać legendy polskiej kuchni na modłę literatury klasy B i myślę, że warto byście o tym wiedzieli. Wydawca pisze na okładce, że “tę książkę czyta się jak doskonałą powieść”, czemu z lekką jednak przykrością muszę zaprzeczyć.  O kim jest ta książka, to wiecie, nie będę przypominał. Biografia z elementami fabularyzacji, w której wątłość źródeł zastępuje się obyczajową...