Właśnie mija Dzień Pisarki i Pisarza, zatem wszystkim znajomym znających znój tworzenia i tym nieznajomym życzę, by wam nie zabrakło wyobraźni, jak Grochowiakowi w tym urokliwym wierszu.

Nudny jestem z tym Grochowiakiem, ale właśnie w ręce mi wpadl tom "Perłopław na piasku" wydany przez PIW w opracowaniu Dariusza Brzóski Brzóskiewicza i się pławie w perłopławie, choć bez piasku. A haiku to jest smutne, choć też trochę wesołe.

Wspaniała dedykacja Grochowiaka na "Balladzie rycerskiej". Oczywistym kontekstem jest zmieniająca się nazwa Katowic. #zdaniemszota #wyszperaneuPiotra #stanisławgrochowiak #jerzyfalkowski #balladarycerska

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Sty 5, 2020 o 11:30 PST

Grochowiak dla Państwa, bo mi sie ostatnio pojawia w różnych kontekstach. Czytając Grochowiaka odkrywa się, że wiele wierszy wydaje się niedopracowanych, ze świetnym początkiem i chaosem na zakończenie, albo odwrotnie - banalnym początkiem i złotą myślą w finale. A tu jeden z wierszy pełnych, nie połamanych. Ja mam swoja hierarchię poetycką i nic mi jej już chyba nie wywróci do góry nogami. Zaczyna się ona od Grochowiaka, potem jest pustka i niżej wędruje kilku poetów i poetek. A jak wasze poetyckie hierarchie?

Nowe życie na nowej stronie zaczynam obowiązkowo od Grochowiaka. Dobry wieczór, mam nadzieję, że się sobie spodobamy w nowej odsłonie.

"Christos woskresie” – „Woistinu woskresie". Fragment "Pieśni wielkanocnej" Grochowiaka wam w ramach życzeń ofiarowuję.

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Kwi 20, 2019 o 4:38 PDT

Zawsze, gdy trochę gorzej, czytam Grochowiaka. Dzisiaj Kolęda, wiersz może jakis bez zakończenia, ale przecież i ta historia jakoś zapętlona.

Każdą złą noc zamieniam w dobrą, gdy w barłogu obłożę się Grochowiakiem.