Nominowani do Nagrody Conrada za debiut literacki - Olga Hund, Katarzyna Pochmara-Balcer, Joanna Szyndler, Katarzyna Wiśniewska i Łukasz Zawada. Dzisiaj wieczorem dowiemy sie kto głosami jury i internautów zwycięży. Czytaliście? Komu kibicujecie? #zdaniemszota #nagrodaconrada #conradfestival2019 #festiwalconrada

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Paź 27, 2019 o 7:40 PDT

Takiego skandalu już dawno nie mieliśmy.

Zaczęło się od posta Aldy Sigmundsdóttir, współautorki książki “Little Book of the Icelanders in the Old Days”, w którym napisała, że jej książka została w dużej części przetłumaczona i wydana jako inna pozycja. Zgadnijcie gdzie?

Sigmundsdóttir pisze, że książka Adama i Marty Biernat “Rekin i Baran” wydana przez Wydawnictwo Poznańskie plagiatuje jej książkę. Z posta wynika, że reporterka od roku kontaktowała się z wydawnictwem, które nawet przedstawiło jej ofertę ugody, ale nagle kontakt się zerwał.

Wydawnictwo dzisiaj oświadczyło, że “poszukiwało...

[SZOT MÓWI - SPRAWDZAM]

Czasem marzy mi się powołanie instytutu sprawdzającego treści książek. Moje zaufanie do autorów z każdą książką maleje. Może nawet nie do autorów, co do wydawców i redakcji, a raczej jej braku.

W książce Weroniki Kostyrko, “Tancerka i Zagłada. Historia Poli Nireńskiej” nikt nawet nie udaje, że biografia miała redakcję. Szczęście, że za korektę ktoś na stronie redakcyjnej odpowiada. A korekta to wyjątkowo nieudolna, bo w książce mamy jidysz pisany od lewej do prawej. To zdawałoby się niewielki błąd, ale pokazujący, że warto książce przyjrzeć się dokładniej, co zrobię w najbliższych dniach.

400 stron dość drobnym maczkiem. A wy co czytacie na Majówkę? #kurzojady #yuntehuang #nierozłączni #maciejmiłkowski #wydawnictwopoznańskie

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Kwi 29, 2019 o 12:45 PDT

Panie boże, którego nie ma, daj mi czas na lekturę tej książki. #kurzojady #helgaflatland #karolinadrozdowska #wydawnictwopoznańskie

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Kwi 24, 2019 o 1:52 PDT

Nic mnie tak nie irytowało w ubiegłym roku jak wysyp miernych produkcji okołorocznicowych - książek, albumów, komiksów, sztuk teatralnych i imprez masowych. Słowo “niepodległość”, choć brzmiące dumnie stawało się usprawiedliwieniem dla wszelkiego rodzaju kiczu i złego gustu, o ideologicznych manipulacjach nie wspominając. Dlatego dobrze, że “Posełki” Olgi Wiechnik ukazują się niejako niezależnie, niepodlegle od tej - skądinąd wspaniałej - rocznicy. Opowieść o pierwszych posłankach to opowieść o emancypacji kobiet, o ich różnorodności i wspólnej sile. O tym, że solidarność można budować...

Bardzo wyczekiwana książka. "Posełki" Olgi Wiechnik to sążnista opowieść o zbyt mało jeszcze znanych czasach. #kurzojady #olgawiechnik #posełki #wydawnictwopoznańskie

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Mar 27, 2019 o 4:56 PDT

[Spędziłem weekend z Robertem Macfarlanem i polecam tego ziomka, argumenty poniżej]

Nie lubię większości literatury podróżniczo-krajoznawczej, rozważania o przemieszczaniu się dość często przemieniają się w dość kiczowate opowiastki o obrazkach i miejscach, do których i tak raczej nigdy nie trafię. Jest w tej literaturze coś, co mnie odpycha i trudno mi się do niej przekonać. Czasem jestem w stanie skupić się na opowieściach o zwierzętach czy roślinach (Łubieński, Wohlleben) czy krajobrazie (Robiński), ale żebym przez trzy dni zatopił się w wędrówki po brytyjskich ścieżkach? A jednak.

Najłatw...

W Nowy Rok raźnym krokiem, a więc trochę o zapowiedziach. Na jakie tytuły czekam? Najbardziej na te, które już przeczytałem, bo chcę je zobaczyć w wersjach porządnie wydrukowanych, po redakcyjnych poprawkach i w ładnych - mam nadzieję - okładkach.

Już na dniach ukaże się książka Barbary Klickiej, “Zdrój” (W.A.B.) i jest to lektura obowiązkowa, zabawna, wciągająca, a do tego napisana doskonałym językiem. Recenzja za tydzień, ale chyba już wiecie co tam się znajdzie. Po prostu, że tak powiem, musthave. Do maja poczekacie na “Poniewczasie” Wita Szostaka (Powergraph), powieść-dziennik, w której...

W tym roku nasze logo pojawiło się na okładkach kilku książek, które bardzo wam polecamy. "Moja najdroższa" Gabriela Tallenta (tłum. Dariusz Żukowski) to powieść łącząca w sobie Nabokova z Twainem, fantastyczna szczególnie w partiach opisów. "Tirza" Arnona Grunberga (tłum. Małgorzata Woźniak-Diederen) - thriller, dramat obyczajowy dla tych, co chcą pogrzebać we wnętrznościach. "Historia przemocy" Louisa w przekładzie Polechowskiej - jedna z najlepszycy książek ubiegłego roku, jestem osobiście bardzo dumny z tego patronatu, podobnie jak z tego, że nasze logo znalazło się na doskonalych...