Była "Samotność w sieci", jest "Koniec samotności". 18 lat po premierze bestsellera Janusza L. Wiśniewskiego sieć przestała być... no właśnie, a może jednak nadal jesteśmy samotni w sieci? Pamiętacie pierwszą lekturę tej książki? Internet jest inny, ale czy my w nim też? #zdaniemszota #januszlwiśniewski #koniecsamotności

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Wrz 19, 2019 o 11:02 PDT

Po raz pierwszy recenzję tej książki pisałem, gdy autor szukał wydawcy. Dzisiaj z wielką radością powiadam wam - jest to tytuł, który sprawi wam wielką przyjemność lektury. A idzie to tak:

Autor jest w wieku dobrym dla autora, bo jeszcze mieści się w nominacjach do nagród dla młodych, choć już debiutantem nie jest. Obrazki w google podpowiadają, że jest osobą raczej wysoką, co niby nic z literaturą wspólnego nie ma, ale wiedzieć dobrze.

Wyobrażam sobie, że był to grudniowy wieczór, w Polsce w życie wchodzi reforma firmowana przez rząd Messnera (tak, mieliśmy takiego premiera), a on tam na...

Filozofia uczy stawiać pytania, zatem dzisiaj dwa. A co wy co dzisiaj czytacie? I czemu pod spód nic nie wdziewacie? #zdaniemszota #tomaszmazur #znak

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Wrz 14, 2019 o 4:03 PDT

Goźliński zaczyna świetną sceną porodu, mam nadzieję, że teraz napięcie będzie tylko rosło. Jest tu piękna fraza i póki co dobre tempo, to się przyda bo dzieło ma mieć jakieś 700 stron. #zdaniemszota #pawełgoźliński #agora

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Wrz 12, 2019 o 1:01 PDT

Mieliśmy w literaturze Macondo, czytaliśmy o Prawieku, teraz czas na Cukrówkę. Macondo na miarę naszych aspiracji i czasów, w których żyjemy. Dominika Słowik napisała książkę, która udowadnia, że można połączyć kryminalną intrygę, atmosferę dobrego thrillera i rozprawę o polskiej historii w jednym tomie. A że to wszystko trochę skomplikowane, to Słowik zapełniła ponad sześćset stron wciągającą, wszechstronną i piękną językowo opowieścią. Kryminał. Ktoś tu zabije. Ktoś będzie ukrywał rodzinne tajemnice. Czy dyrektor lokalnego muzeum na pewno się powiesił? Co pamięta zbzikowana staruszka?...

“Złodzieje bzu” to niezwykle sprawna i wciągająca opowieść o polskiej historii widzianej z perspektywy “zwykłego” człowieka. Historia, którą opowiada nam Antek Barycki to ballada, która rozpoczyna się gdzieś na wschodzie Małopolski, a kończy pod czeską granicą. Udało się Klimko-Dobrzanieckiemu pokazać polską panoramę historyczną z wdziękiem i humorem, ale też grozą.

Antek Barycki jest bohaterem “przypadkowym”, ot zwykły chłopak dorastający na wsi, uczony prostych prawd - tatko jest święty, księdza trzeba szanować, podobnie jak ziemię i sąsiadów, choćby nie byli do końca swoi. Bo mimo...

Jakub Małecki jest pisarzem niezwykle solidnym, z dobrym warsztatem, ciekawymi pomysłami, ale jakby od kilku lat stojącym w miejscu i mimo zmian tematu, bohaterów, nie wychodzącym poza opowieści bezpieczne i z książki na książkę bardziej uproszczone. “Horyzont” jest dla mnie rozczarowaniem, bo ja od Małeckiego wymagam więcej. Po prostu, kibicując od lat wierzę, że stać go na powieści wybitne a nie po prostu udane i dobrze rozgrywające znane literackie schematy. “Horyzont” to powieść bardzo schematyczna. Dwójka bohaterów. On - weteran wojny w Afganistanie, co oznacza ledwo ponad...

"Twoje książki ze mną są bezpieczne", zdaje się mówić Tajfun gdy kładzie się pomiędzy literką "K", a regalikiem z nabytkami antykwarycznymi. Kończę "Zimowlę" Dominiki Słowik i zaprawde powiadam wam - jak ja bym chciał, żeby cała polska literatura popularna była tak napisana. Słowik bez pretensji do tronu ogrywa wszystkich naszych bestsellerowych autorów i autorki, jednocześnie przypominając, że wciąż można wspaniale opisywać przestrzeń, która nie jest tylko zbędnym wypełniaczem, robieniem objętości. #zdaniemszota #dominikasłowik #zimowla #znak

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Wrz 8, 2019 o 10:34 PDT

Stosiki. Ulubiona forma prezentacji książek przez instablogerów/instablogerki. Służy do zadania pytania "co czytacie w ten weekend" i podkreślenia trudu naszej pracy, mierzonego w metrach nadsyłanej i czytanej literatury. Ten stosik trochę mnie przeraża, bo są to książki nadesłane przez dwa dni i wszystkie mnie ciekawią. Tymczasowo rozpływam się w świecie "Zimowli", ale już czekam na moment, gdy będę mógł dowiedzieć się, czy Tomasz Mazur naprawdę odkryl "zakazaną historię filozofów"", bo to buńczuczny tytuł, zatem trzeba sprawdzić. A WY CO CZYTACIE? #zdaniemszota #stosikweekendowy #zimowla...