Posty dla tagu: Noir Sur Blanc

Czytaj post
Noir Sur Blanc, Charles Bukowski, Krzysztof Obłucki, Wiersz na dobrą noc

[WIERSZ NA DOBRĄ NOC] Charles Bukowski, "wymiana"

Wiersz ten znajdziecie w nadchodzącej już za chwilę książce, "O piciu" czyli wyborze tekstów, poezji, a nawet wywiadów z Charlesem Bukowskim.

Niełatwa to postać, dzisiaj widziana raczej krytycznie, ale tom "O piciu" jest jednak też wstrząsającą opowieścią o alkoholizmie, brutalną wiwisekcją samego Bukowskiego.

"Wymianę" przełożył Krzysztof Obłucki, a w książce znajdziecie fragmenty z Bukowskiego w przekładzie m.in. Roberta Sudóła, Leszka Engelkinga czy Michała Kłobukowskiego. Jedyną kobietą w tym zestawie jest Teresa Tyszowiecka-Tarkowska, co też jest jakoś symboliczne.

Czytaj post
Noir Sur Blanc, Sylvain Tesson, Anna Michalska

[RECENZJA] Sylvain Tesson, "Lato z Homerem"

Dla tych co nie dotrwają do końca - Tesson stworzył jedną z najlepszych lekcji czytania, jakie znam.

Tłok postaci, niejasne zwroty, nielinearna narracja, z której nic nie mogliście zapamiętać? A może wielki zachwyt i miłość “po grób”? Pamiętacie swoją lekturę “Iliady” i “Odysei”? A może nigdy nie sięgneliście po dzieła Homera? “Lato z Homerem” Sylvaina Tessona to doskonała pomoc dla nas wszystkich - tych kochających greckie eposy, jak i tych, którzy się na nie boczą.

Tesson w krótkich wykładach omawia wybrane sceny i sytuacje z eposów, przedstawiając je we współczesnym świetle, wyjaśniając...

Czytaj post
Noir Sur Blanc, Krzysztof Żaboklicki, Umberto Eco

Umberto Eco, "Na ramionach olbrzymów"

Napisanie recenzji z jakiejkolwiek książki Umberto Eco wydaje mi się zadaniem karkołomnym. Tu można tylko pisać o swoim doświadczeniu lektury. A przecież większość z nas ma już jakieś wspomnienia z tym niezwykłym humanistą za sobą. To przecież nie tylko “Imię róży”, ale dziesiątki książek od poważnych rozważań o semiotyce, po lżejsze eseje poświęcone sztuce, literaturze czy popkulturze.

Eco z dezynwolturą udowadnia, że można zestawić wszystko ze wszystkim, że snobistyczne podziały gatunkowe, czy podział na dyskurs popularny i egalitarny są błędem myślowym. Niekiedy te tezy są bardzo...

Czytaj post
Noir Sur Blanc, Ewa Zaleska, Javier Cercas

Javier Cercas, "Władca cieni"

Niewiele tu zagranicznej prozy, ale powoli nadrabiam. Cercasa znałem z "Żołnierzy spod Salaminy" i nowa powieść w jakimś stopniu nawiązuje do bestsellera o hiszpańskiej wojnie domowej, ale wprowadza bardziej osobistą perspektywę. Co jest prawdą, a co zmyśleniem w nowej powieści Javiera Cercasa trudno dociec i nie śmiałbym o to pytać autora. Wielopoziomowa opowieść o hiszpańskiej historii naprawdę najwyższej próby, choć momentami można się pogubić w postaciach, wydarzeniach i odrobinę telenowelowatej konstrukcji. Głównym wątkiem jest próba napisania biografii Manuela Meny, chłopaka,...

Czytaj post
Hubert Klimko-Dobrzaniecki, Noir Sur Blanc, podcast

[PODCAST] Zdaniem Szota - Hubert Klimko-Dobrzaniecki

"Lubię opowiadać historie posługując się humorem. Bywa on dobrą maską do opowiedzenia o rzeczach ciężkich. Myślę, że brakuje w Polsce opowieści z czeską lekkością" mówi Hubert Klimko-Dobrzaniecki. Rozmawiamy z okazji premiery "Złodzieje bzu".

 

Podcasty Zdaniem Szota znajdziecie również w:

- Apple Podcasts

- Spotify

- Google Podcasts

Czytaj post
buforowanie, Noir Sur Blanc, Krzysztof Żaboklicki, Umberto Eco

[BUFOROWANIE] Umberto Eco, "Na ramionach olbrzymów"

[BUFOROWANIE] Umberto Eco pięknie o pięknie. "Na ramionach olbrzymów" już chyba w księgarniach, a ja podczytuję wieczornie po dwa eseje i się zachwycam wielkością tego umysłu. Choć chwilami widzę też uproszczenia, gdy np Eco pisze "Nikt nie przeklina syna za serfowanie w internecie". Really? No ale to drobne śmiesznostki przy całym tym pięknie. #zdaniemszota #umbertoeco #naramionacholbrzymów #noirsurblanc

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Wrz 17, 2019 o 2:53 PDT

Czytaj post
Hubert Klimko-Dobrzaniecki, Noir Sur Blanc

Hubert Klimko-Dobrzaniecki, "Złodzieje bzu"

“Złodzieje bzu” to niezwykle sprawna i wciągająca opowieść o polskiej historii widzianej z perspektywy “zwykłego” człowieka. Historia, którą opowiada nam Antek Barycki to ballada, która rozpoczyna się gdzieś na wschodzie Małopolski, a kończy pod czeską granicą. Udało się Klimko-Dobrzanieckiemu pokazać polską panoramę historyczną z wdziękiem i humorem, ale też grozą.

Antek Barycki jest bohaterem “przypadkowym”, ot zwykły chłopak dorastający na wsi, uczony prostych prawd - tatko jest święty, księdza trzeba szanować, podobnie jak ziemię i sąsiadów, choćby nie byli do końca swoi. Bo mimo...