"Czy będziesz wiedział, co przeżyłeś" Marii Janion woziłem ze sobą w ostatnich miesiącach w plecaku, jakby czegoś w niej szukając. Pisze w tym zbiorze esejów Janion, że nie widziała zagrożeń nadchodzących wraz z Solidarnością i jej wizją Polski, że dała się porwać mitowi romantycznemu, który "ucieleśnił" się na jej oczach. Komentuje to fantastycznym passusem: "Intelektualista obowiązany jest do krytycyzmu i to często skrajnego krytycyzmu, na tym polega, w końcu, jego funkcja społeczna". Profesora nie wiedziała wtedy (1995) jeszcze pewnie jak bardzo krytycyzm w kapitalizmie bywa...

Finaliści Literackiej Nagrody NIKE. Państwa faworyci/faworytki? Kogo brakuje? 🏅“Jaremianka”, Agnieszka Dauksza, wyd. Znak. 🏅“27 śmierci Toby’ego Obeda”, Joanna Gierak-Onoszko, Dowody na Istnienie 🏅“Kiedy wybuchnie wojna? 1938. Studium kryzysu”, Piotr M. Majewski, Krytyka Polityczna 🏅“Baśń o wężowym sercu albo wtóre słowo o Jakóbie Szeli”, Radek Rak, Powergraph 🏅“Płuczki”, Paweł Piotr Reszka, wyd. Agora 🏅“Pusty las”, Monika Sznajderman, Czarne 🏅“Rozdeptałem czarnego kota przez przypadek”, Filip Zawada, Znak

Moje refleksje na temat tego zestawu finalistów? Mam poczucie, że to dość bezpieczny wybór – wyleciały tomy poetyckie, nie ma genialnego Konrada Góry, który z nagrodą miałby szansę stać się nowym klasykiem, nie ma Ewy Lipskiej, nie ma też odważnych kobiecych głosów - Kuryluk i Morskiej, przepadła literatura niejednoznaczna gatunkowo, mniej klasyczna w formie. Z drugiej strony doceniono kilka tytułów, które miały mniejszą promocję, czy na które czytelnicy i czytelniczki niekoniecznie się rzucą (Majewski!), co powinno cieszyć. Nike to literacki drogowskaz, nie jedyny, ale wyrazisty.

Cały artykuł TUTAJ

Jutro rano dowiemy się kto dostał się do finału Literackiej Nagrody Nike. Kogo Państwo obstawiają? Nominowani to: 🏅“Jaremianka”, Agnieszka Dauksza, wyd. Znak. 🏅“27 śmierci Toby’ego Obeda”, Joanna Gierak-Onoszko, Dowody na Istnienie 🏅“Kalendarz majów”, Konrad Góra, Biuro Literackie 🏅“W czasach szaleństwa”, Magdalena Grochowska, Agora 🏅“Potop”, Salcia Hałas, WAB 🏅“Tancerka i zagłada. Historia Poli Nireńskiej, Weronika Kostyrko, Czerwone i Czarne. 🏅“Feluni”, Ewa Kuryluk, Wydawnictwo Literackie 🏅“Miłość w trybie awaryjnym”, Ewa Lipska, Wydawnictwo Literackie 🏅“Stramer”, Mikołaj Łoziński,...

Narzuca nam się różne narracje - homofobiczne, religijne, narodowe czy patriarchalne od których trudno sie uwolnić i które reprodukujemy nie mając czesto tego świadomości. Może dlatego napisałem "Pannę doktór Sadowską" ostrożnie, bez wchodzenia w rolę narratora, który będzie oceniał i podsuwał interpretacje. Sam od lat uczę się jak opowiadać świat nie przez siebie, przynajmniej przy pisaniu. Gdy już mówię to pozwalam sobie na dość ostre i konkretne wypowiedzi, ale właśnie po to pisałem, by teraz szukać odpowiednich interpretacji i na żywo zastanawiać się dlaczego to Gorgonowa a nie...

"Nienamacalny i szary, pozwalał teraz czasowi przepływać przez swoją bezczynność i bezużyteczność (...) Podjął bieg swojego życia, usiłując zapełnić je rzeczami błahymi, jak festiwale literackie, które wypełniały mu godziny, lecz nie duszę czy brzuch".

Ananda Devi w przekładzie Krzysztofa Jarosza przypomina mi w drodze na Literacki Sopot o tym, co ważne - pełny brzuch i dusza.

Kasia chodzi do świętego Marcina, bo tam chodziła też jej mama. W kościele pod którym stoimy została ochrzczona. Kasi kilka razy do niego nie wpuszczono, bo miała tęczową torbę. "Nikt mi nie będzie mówił jaką torbę mam nosić", mówi. "Jestem na ulicy od grudnia 2015 roku, gdy protestowaliśmy na Ujazdowskich". Ma przy sobie pinsy - z Bartoszewskim ("warto być przyzwoitym"), z żonkilami i hasłem "Nie bądź obojętny". I wielką tęczową flagę.

Przemek protestuje już kolejny dzień, choć bardziej pasuje tu słowo "daje świadectwo", bowiem więcej w nim grzecznego chłopaka niż wkurzonego aktywisty. Jest...

„Żółty dom” to książka oszałamiająca epicką rozpiętością i dokumentalną szczegółowością, napisana momentami poetycko i metaforycznie, niekiedy boleśnie konkretna, miejscami publicystyczna i informacyjna. Broom łączy we wspomnieniach różne gatunki literackie, dzięki czemu udaje się jej stworzyć niezwykły, czarny bildungsroman, który do tego jest sagą napisaną non-fiction. Frapująca lektura, jedna z obowiązkowych w tym roku. Czytajcie razem z Ward i „Zbieraniem kości”, nie tylko dlatego, że obie książki rozliczają historię „po Katrinie”, ale też po to, by wyjść z większościowych,...

Nieposiadanie. Powoli przestawiam sie na nieposiadanie. To, co było gromadzone, kupowane dla samej chęci posiadania, wieszania na ścianie czy półce teraz jest rozdawane, sprzedawane. Szczęśliwie nigdy nie miałem zacięcia do przedmiotów, głupiostojek, ramek, rzeżbijek i obrazków. Ale książki... teraz z dnia na dzień czuję, że nie potrzebuję gigantycznej biblioteki, a taką niedużą, z dziełami naprawdę ważnymi. Pod koniec września pewnie zaproszę Państwa na podwórkową wyprzedaż, a póki co z mieszkania znikają tomiki poezji, jakieś przedwojenne powieści czy pocztówki. Przyjdzie też...