O Hamlecie czytanym w cieniu lampek i abażurów pisze Grochowiak.

Oj będzieta czytać co wam Szymiczkowa zgotowała w "Złotym rogu". Kolejny tom przygód Szczupaczyńskiej przynosi znane z poprzednich tomów gry ze współczesnością ale i koronkową robotę jaką jest połączenie "Wesela" z kryminalną intrygą. Jak Zofia powstrzymała w pojedynkę drugą rabację galicyjską? Ja już wiem. Premiera książki 12 listopada. Rychło w czas.  

Okładki filmowe to złooooo. Serial już za tydzień, a we wtorek na socialach znajdziecie moją rozmowę z @szczepan_twardoch, w której nie bawiliśmy się w uprzejmości. Wracam odsypiać ten protestacyjny tydzień #zdaniemszota #szczepantwardoch #wydawnictwoliterackie #król #serial #spanko

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Paź 31, 2020 o 1:48 PDT

Nadeszło dzisiaj. Przypadek? Nie sądzę. #zdaniemszota #olgatokarczuk #czułynarrator #iczułanarratorka

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Paź 30, 2020 o 7:41 PDT

Dzisiaj chodziłem po ulicach mego miasta z cytatem z Gałczyńskiego, co możecie w moich socialach znaleźć. Z błędem, co wychwyciliście. Błąd był świadomy, bo cytat był jeszcze zapośredniczony. Podczas protestów studenckich w styczniu i lutym 1981 roku na okupowanych przez studentów budynkach można było znaleźć setki haseł - w większości odnoszących się do aktualnej kadry rządowej, ale pojawiały się też hasła bardziej abstrakcyjne. Plakat z takim właśnie Gałczyńskim zawisł w Łodzi i szykując się na marsz pomyślałem, że jak już się odwołujemy do zamierzchłej dla mnie przeszłości, to czemu...

Idę z mopem i Gałczyńskim na spacer. Trzeba było nas nie wkurwiać! #prawakobiet

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Paź 30, 2020 o 9:07 PDT

@sulej.kubik @cpt.mat @zdaniem_szota i czarodziejska moc. #prawakobiet

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Paź 30, 2020 o 9:57 PDT

Moje miasto #prawakobiet

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Paź 30, 2020 o 12:48 PDT

Czasem śpiewając, czasem krzycząc. W towarzystwie wielu barw i tysięcy ludzi. Kolejny raz przeszliśmy na Żoliborz, by pewnemu facetowi przypomnieć, że nie ma miejsca w Polsce na...

 “Człowiek rodzi się na śmierć, a umiera na życie”, mówi jedna z bohaterek “Soroczki” Angeliki Kuźniak. To reportaż z kategorii tych dusznych, w których czytelnikowi zapiera dech w piersiach, robi się smutno, przykro, ale w którym piękno odnajdujemy w języku, frazie, delikatności i empatii reporterki, spisującej dla nas odchodzące w niepamięć zwyczaje i dokumentującą życie ludzi, którzy umknęli przed walcem historii. Na śmierć trzeba się przygotować za życia. Spakować się jakbyśmy jechali na wystawny obiad. A może raczej kolację? Po drzemce już byśmy nie wstali, już by nas kładli, nogi w...

Kurierzy go nienawidzą. Książki odebrane w 24h. I co? Calvino pyta "Po co czytać klasyków", a na to pytanie odpowiedź chętnie poznam później, o "Kresach" to ja chętnie ale może jakoś zimą, o Turcji zawsze ale chwilowo czytam o Birmie. Na szczęście przeczytałem już Bennett i będę wam o niej pewnie jeszcze dziś pisał. Do tego "Betonoza" Jama Mencwela, wiersze Marcina Niewirowicza pod cudownym tytułem "Wszystkie ptaszki, które miałem w garści" i Gréty Wątór, "Namieninô". Zamieniam mieszkanie w pieczarę z książkami. Przysypię się nimi i prześpię ten czas, kiedy na usta ciśnie mi sie tylko...

Chyba jeszcze nigdy tak wiele nie spacerowałem jesienną porą. Na szczęście mam w sobie sporo dyscypliny i właśnie przeczytałem porządną (i całkiem sporą) powieść, którą mogę wam polecić jako odtrutkę na rzeczywistość. Choć czy opowieść o upadku utopijnego leśnego świata i budowaniu się “cywilizacji” będzie odtrutką? Sami i same się przekonacie.

Jak już pisałem przy okazji recenzji “Małych Gróz” Łukasza Staniszewskiego, ciągnie mnie ostatnio do fantastyki, klimatów niekoniecznie dystopijnych, ale takich, gdzie obok świata realnego autorzy kreują ciekawe światy wymyślone. Dlatego z wielką...