Mam dziś parszywy dzień, bo kolejne godziny spędzone na opracowaniu przypisów do "Panny doktór Sadowskiej" sprawiają, że synapsy skacza już tylko w rytm znaczków takich jak [w:] idem, ibidem itd. Ale dobra wiadomość na wieczór - jest już nowa książka Andrzeja Muszyńskiego, a to pisarz którego podziwiam za trudną i konsekwentną do bólu drogę pisarską. I miło mi byc gościem na jego okładce. "Bez. Ballada o Joannie i Władku z jurajskiej doliny" przed Państwem, a ja wracam do "Patrz także: pozycja, której i tak nikomu nie będzie się chciało sprawdzać". Czytajcie przypisy, proszę. #zdaniemszota #andrzejmuszyński #wydawnictwoliterackie

Tak, takie okładki mogę dostawac codziennie. #zdaniemszota #piesektajfun #michałczaja #staromiejskidomkultury

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Lut 19, 2020 o 6:35 PST

Skończ czytać, bawmy się! Ale to nie takie proste, bo Rooney wciąga i choć wydawało mi się, że ta historia mnie nie interesuje, bo dramaty heteroseksualnych nastolatków jakoś nieszczególnie mnie porywają, to tu się udało. No będę piał w recenzji niedługo coś czuję. #zdaniemszota #sallyrooney #wab #jerzykozłowski #piesektajfun

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Lut 19, 2020 o 5:16 PST

"Mrówczy trud Grzegorza Piątka zaowocował książką, która wciąga mimo, że lawiruje pomiędzy reportażem a monografią o historii planowania przestrzennego w Warszawie i krytyczną opowieścią o roli architektury w tworzeniu nowego, socjalistycznego społeczeństwa".

Tym razem zapraszam do empikowego serwisu Pasje, gdzie zachęcam byście sięgnęli po książkę Grzegorza Piątka o odbudowie Warszawy, ze szczególnym uwzględnieniem Biura Odbudowy Stolicy. Nie mogło być inaczej, bo przecież jeden z salonów Empiku mieści się w budynku z napisem "Cały naród buduje swoją stolicę".

To jest naprawdę wartościowa...

Jaka to jest dziwna powieść! "Śmierc Jezusa" J. M. Coetzeego już za tydzień w księgarniach, a ja próbuję od tygodnia się zabrać za pisanie jej recenzji i wciąż zderzam się z jakąś niemocą. Piękna opowieść, bardzo smutna i wielowarstwowa, momentami drażniąca może zbyt prosto wykładanymi prawdami, ale w finale to wszystko się wspaniale układa. Dziwny, mądry i wielki jest ten Coetzee, że pisze takie rzeczy.

Konwicki dla Państwa na dobrą noc, bo tak. "Kalendarz i klepsydra" w nowym wydaniu to przygoda na długie wieczory. Mam też dobrą wiadomość dla was - wydanie, co ustaliliśmy z Krzysztofem Tomasikiem, oparte jest na pierwszej nieocenzurowanej edycji - kolejne wydania były skrócone w "drażliwych" momentach. Tym bardziej warto!

Miłego dnia. O kalendarzu, w którym znajdziecie takie historie piszę oczywiście na FB. #zdaniemszota #eduardogaleano #dzieciczasu #katarzynaokrasko

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Lut 19, 2020 o 12:54 PST

Pamiętam, że gdy otworzyłem kopertę z książką Eduardo Galeano i rzuciłem okiem na okładkę, ruchem zdecydowanym odłożyłem ją na stosik “książki, które bym przeczytał gdybym wygrał w totka i spędzał czas pomiędzy Miami a chatką w stylu zakopiańskim”. Książkowy kalendarz “z dziejów ludzkości” - to nie brzmiało najlepiej. Na wikipedii mam serwis, który mówi mi co wydarzyło się każdego dnia i nie sądziłem, że Galeano przebije te informacje. I tak książka się odleżała, aż nadszedł ten moment, gdy - nie, nie wygrałem w totka - znudzony czytaniem zarobkowym postanowiłem dać jej kilka minut szansy....

Mam przed sobą nowy tom wierszy Piotra Mitznera, "Przygody chłopca" i ciekawi mnie dokąd poetę zaprowadzi ten autobiograficzny cykl, który rozpoczął się w poprzednim tomie, "Siostra". Mitzner opowiada siebie z elegancją i podsuwa różne tropy do czytania - a to pytania o tożsamość, a to Czechowicz, a to opowieści powojenne. Jest tu też świetny wiersz "Historia mówiona: schrony skrytki schowki" czylo "historie mówione i słuchane / z którymi nie wiem co zrobić". Mitzner szuka sposobu na opowiedzenie siebie, a ja kibicuje tym poszukiwaniom.

Wycinanka Wisławy Szymborskiej dla Państwa z okazji Dnia Kota, bo dzisiaj dużo na insta i fejsie "kotów w pustym mieszkaniu". Naszukałem się wycinanki z kotem, bo Noblistka jednak wolała wycinać małpy, ryby i słonie. Ale ten kot jest cudowny. Wycinanka z listu do Stanisława Barańczaka. #zdaniemszota #wisławaszymborska #stanisławbarańczak

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Lut 17, 2020 o 7:28 PST